शालिनदी मेला र साँखु

 

प्रत्येक वर्ष माघ महिनाभरि लाग्ने मेला यस वर्ष पौष १८ गते देखि सुरु भई माघ १७ गते सकिनेछ । यस मेला अवधिभर साँखुमा २० सौँ लाख भक्तजनहरुको ओईरो लाग्दछ । साँखु बजारलाई पुरानो एवं ऐतिहासिक धरोहरको रुपमा लिईन्छ । नेपाल तिब्बतको व्यापार हुने समयमा यो बजार तिब्बतजाने प्रमुख मार्गमा पर्ने बजार हो ।

यस वर्ष पनि माधवनारायण स्वस्थानी व्रत तथा शालिनदी सुरधा समितिले मेला व्यवस्थापनको लागि तयारी सुरु गरिसकेको छ । साँखुमा मेला भर्न आउने मात्रै हैन व्रत बस्न आउने व्रतालु र उनका परिवारको पनि भीडभाड हुन्छ । त्यसैले साँखु बजारमा उनीहरुको रहने बस्ने एवं सुख सुविधामा ध्यान पुग्नुपर्ने हुन्छ । तर भूकम्पले ध्वस्त साँखु अझै बौरिन सकेको छैन । तर पनि साँखुले कहिल्यै पनि अतिथिहरुको सेवा सुविधामा कमी गरेको छैन ।

साँखु बजारका आठ वटै टोलहरुमा टोल भेला गरि टोल समूह गठन गरेको छ भने संघ संस्था एवं महिला समूहहरुको छुट्टै कमिटी गठन गरिएको छ ।

नेपाल स्काउट सक्व क्र्यु, नेपाल प्रहरी, बस व्यवसायी संघ लगायत विभिन्न संघ संस्थाहरुले मेला व्यवस्थापनमा आ–आफ्नो किसिमको योगदान दिने गरि जिम्मा लिएका छन् ।

यस वर्ष शालिनदी तटमा घाट सुधारका थप योजनाहरु कार्यान्वयन भएको छ । अहिले करिब ४० वर्ष पछि घाटमा ब्रम्हनाल पूरै देखिने भएको छ भने बासुकी नाग समेत पूरै देखिने गरि सरसफाई गरिएको छ ।

यसरी समितिले मेला व्यवस्थापनको लागि तयारी गरिरहँदा समितिले गत वर्षहरुमा भएका आफ्ना कमी कमजोरीहरु सच्याउने प्रयास गरेको छ । मेलामा आउने भक्तजन एवं व्रत बस्न आउने व्रतालुहरुको सेवा सुविधामा कमी आउन नदिने गरि काम भईरहेको धारणा समितिको रहेको छ ।

शालिनदी तटमा रहेको सार्वजनिक जग्गाको सिमांकन गर्ने कार्य समेत यस वर्ष गरि सकिएको हुँदा आगामी वर्षको लागि शालिनदी क्षेत्रमा थप भौतिक निर्माणका कामहरु गर्न सजिलो हुने भएको छ । सो क्षेत्रमा धार्मिक पर्यटकहरु १२ महिना नै शालिनदी तटमा आउने गरि आन्तरिक पर्यटकहरुको आकर्षण केन्द्र बनाउने योजना समितिको रहेको छ ।

शालिनदी तटको सार्वजनिक जग्गा सिमांकन गरिसकेपछि शंखरपुर र कागेश्वरी मनहरा नगरपालिकाका अन्य स्थानहरुमा समेत यसरी नै सार्वजनिक जग्गाको रेखांकन गरि सार्वजनिक जग्गाहरुको संरक्षण गरिनुपर्ने आवाज स्थानीयले उठाउन थालेका छन् ।

यस विषयमा नापी कार्यालय, नगरपालिका एवं सरकारको समयमै ध्यान जानु जरुरी रहेको छ ।

लावण्य सन्देश वर्ष ७ अंक २७ को सम्पादकीयबाट