जीवन कस्तो लाग्यो – प्रा. मिठ्ठाराम थापा, खुलालटार

मानव जीवनको अवस्था उस्को सोचाईमा भरपर्छ मलाई त यो जीवन भत्केको बाटो जस्तो लाग्छ मानव पोका पन्तरा बोकेर आफ्नो बाटो लाग्छ विडम्बना उ गन्तब्यमा नपुगी अन्तै लाग्छ । भत्केको मन लिएर मानिस डाँडा र काँडा पार गर्छ अब उ आँधीवेहरी बनेर कुन ठाउँ पुग्छ अपसोच उ जीवनको दोधारमा भौतारिन पुग्छ भत्केको बाटोमा कहिले लक्षमा पुगिन्छ । अब त जीवनमा ठूला ठूला पहिरो तेर्सिन्छ अपसोच जताहे¥यो उतै भत्केको मात्र देखिन्छ विनाशकारी भूकम्प झौ बाटैमा हल्लिरहेछु जीवनमा रमाइलो खोज्दा खोज्दै जुरे पहाडसँगै बगेछु । थकाई मार्न मेलो तर्नुपर्ने अनिवार्य छ विडम्बना भताभुङ्गे बाटोको पुलै भाँचिएछ जीवनको सुन्दर सपना देख्दादेख्दै अपसोच देउरालीमै पहिरो गएछ । म त भत्केको बाटोको यात्रा गर्दा गर्दै दिनमै ठूला ठूला सपना देख्दा देख्दै जीवनका पहिरा पाखा पखेरुमा भौतारिँदै स्वबासमै दिनदहाडै चिर निद्रामा पुगेछु ।।